Wszystkie porosty z rodzaju usnea objęte są w Polsce ścisłą ochroną i należą do rzadkich i jeszcze bardziej trudno oznaczalnych porostów. Aby podjąć się oznaczenia nie wystarczy tylko zwykłe zdjęcie , ale skrupulatnie obfotografowane fragmenty plechy, lub opisanie w terenie wszystkich szczegułów z pomocą silnej lupy. Należy zwrócić uwagę na takie szczegóły jak :
- kolor nasady -zaczerniona, przyciemniona, nie odbiegająca od koloru głównej gałazki
- wielkość całej plechy
- kształt plechy - krzaczkowata, zwisajśca,wiotka, sztywna
- boczne gałązki ostro czy tępo zakończona
- czy boczne gałązki u nasady z główna zwężają sie mocno, nieznacznie, czy w ogóle
- czy występuja apodecja
- czy soralia występują licznie, na głównych gałązkach , bocznych, czy tylko na końcach odcinków
- główna łodyga przegubowa, czy posiada pęknięcia poprzeczne, wzdłużne, czy bruzdki
- drobne boczne gałązki prostopadłe, czy zakrzywione
To oczywiście nie wszystkie cechy makro potrzebne do określenia gatunku.
Przy poniższych brodaczkach pochylałem się najpierw w terenie, potem przy komputerze około 10 godzin i nie wiem czy gdyby nie była to zimowa posucha , czy poświeciłbym im ponownie tyle czasu.
Brodaczka kędzierzawa (Usnea subfloridana) |
Brodaczka kępkowa (Usnea hirta) |
brodaczka zwyczajna (Usnea filipendula ) Park krajobrazowy wysoczyzny elbląskiej Gatunek chroniony |
Jak zwykle profesjonalne fotografie. Niesamowite, jak trudno oznaczyć takie porosty, domyślam się , że satysfakcja z prawidłowo rozpoznanych okazów jest spora...
OdpowiedzUsuńOby więcej takich ciekawostek na blogu ;
Dzięki bardzo
Usuń