Poranne wąsatki

     Dzisiejszy mroźny poranek na Złotej wyspie Zalewu Wiślanego. Jeszcze przed wschodem Słońca było -2 stopnie i trzcinowiska były białe, ale już pól godziny po wschodzie , Słońce skutecznie stopiło szronową pokrywę i na żerowanie wyszły wąsatki, których dzisiaj było naprawdę dużo i głośno. Jeszcze w uszach dzwoni.

                                                                           Zalew Wiślany. Złota wyspa

Krzykliwce

     Łabędzie krzykliwe przeważnie spotykane są w przelotach w okresie jesiennym i wiosennym. Rzadko lęgnie się u nas , tym milej było spotkać duże stado około 20-tu dorosłych osobników i około 12-tu młodych.
    Liczyłem dziś na pierwsze tego sezonu śnieguły, niestety ani śladu ich obecności. W trzcinach za to dzwoniły żerujące wąsatki, ale siedziały głęboko ukryte i nie udało się ich uwiecznić. Może jutro będę miał więcej czasu i cierpliwości :)

Łabędź krzykliwy (Cygnus cygnus)
                                                                                                                                   Zalew Wiślany. Kadyny

Myszołów włochaty

    Wędrowny myszołów w porze jesienno-zimowej i zimowo-wiosennej. Nierzadko zimujący .

Ciepły kolor jego jasnego upierzenia na zdjęciu to skutek wschodzącego o poranku Słońca.

Myszołów włochaty (Buteo lagopus)

Ramaria flavoides

 
    To ostatnia koralówka tego sezonu. Póki co , jeszcze nie oznaczona. Czeka w kolejce przy mikroskopie. Jak większość znalezionych w tym roku i ta rosła pod bukami.

    Koralówka oznaczona mikroskopowo do gatunku Ramaria flavoides

                                                                                                                      Wysoczyzna elbląska. Las Bażantarnia

Foka szara

     ... zwana Szarytką morską, to jedna z trzech gatunków fok występujących  w Bałtyku, a jednocześnie największa z nich.  Stado około 20-30 sztuk wygrzewało się daleko na mieliźnie, a jeden osobnik pływał po Wiśle , wynurzając się co jakiś czas na chwilę.

foka szara (Halichoerus grypus)
                                                                                                                                          Mikoszewo. Ujście Wisły

Korkoząb ciemny (Phellodon melaleucus )

     Grzyb z rodziny kolcownicowatych, spotykany w lesie iglastym. Dojrzały owocnik,posiada kapelusz ciemny , w odcieniu granatowo-czarnym i o biało- popielatym brzegu.

Gatunek umieszczony na Czerwonej liście w kategorii grzybów wymierających ze statusem E
                                                                                                               Mierzeja Wiślana

Korkoząb kieliszkowaty (Phellodon tomentosus)

    Grzyb z rodziny kolcownicowatych , czyli o hemoforze kolczastym. Spotkać go można w lesie iglastym. Posiada kapalusz płaskowklęsły lub lejkowaty o środku brązowym i białym aksamitnym otoku.

Gatunek umieszczony na Czerwonej liście w kategorii  grzybów wymierających ze statusem  E

                                                                                                                                                                                     Mierzeja Wiślana

Diploschistes candidissimus (Słojecznica)

        Na skale wapiennej.

 

                                                                                          Hiszpania 2015. Mallorca

Kropki na zębach

    ... Czyli drobnokropka (hypocrea sp.) na ząbkowcu (Steccherinum). Choć typowym substratem tego grzyba jest butwiejące drewno. Do rodzaju hypocrea należy 141 gatunków, z tego w europie środkowej występuje 75 gatunków. W pośród tych 75-ciu gatunków znajduje się 19 -cie o zieleniejących owocnikach. Większość z nich za młodu są żółte, a najpospolitsza z nich to Hypocrea gelatinosa (drobnokropka zieleniejąca). Do oznaczenia tego gatunku można się zbliżyć w późniejszej fazie dojrzewania gdy widoczna na grzybie kropki , czyli perytecja , zaczynają zielenieć od koloru znajdujących się w nich zarodników. Ale i tak dla pewności potrzebny jest mikroskop.

Jaskrawiec okazały (Caloplaca aurantia )

    Porost o plesze pomarańczowej i czerwonych apodecjach gęsto stłoczonych w jej centrum. Jaśniejsze plamy to Szkarłatek właściwy (Ophioparma ventosa)

Hiszpania 2015. Mallorca

Lecidea lithophila

     Porost o spękanej plesze , od białej, szarej do rdzawej i czarnych apodecjach. Porasta skały.

                                                                                  Hiszpania 2015. Mallorca

Kustrzebka (Peziza sp.)

    Grzyb rósł na poboczu duktu leśnego. Najprawdopodobniej to kustrzebka pęcherzykowata (Peziza vesiculosa).

Kubek ołowianoszary (Cyathus olla)

    Grzyba tego można spotkać najczęściej  w ściółce na obumarłych szczątkach roślin i drewna.

                                                                         
                                                                                                                      Żabi Róg

Kolorowe ostatki

      Dymnica pospolita może się pochwalić bardzo długim okresem kwitnienia, bo niemal siedmiomiesięcznym , choć i spotykam w lesie teraz kwitnące rośliny uznawane za symbole wiosny, takie jak zawilce gajowe i fiołki leśne .

dymnica pospolita (Fumaria officinali)

Obielec zrosły (Squamarina concrescens)

    Porost rosnący na skałach wapiennych. Posiada plechę złożoną z wielu nakładających cię na siebie łuseczkowatych odcinków, często oprószonych na krawędziach.

                                                                                                                   Hiszpania 2015. Mallorca

Szkarłatek właściwy (Ophioparma ventosa)

    Porost o białej lub białoszarej plesze skorupiastej , na której obficie występują czerwone apodecja. Występuje na skałach.

                                                                      Hiszpania 2015. Mallorca

Skórnikowiec szarobrązowy (Porostereum spadicea)

 

     Rozpostarte owocniki rozwijają się na obumarłych pniach drzew liściastych.

                        Wysoczyzna Elbąska

Jaskrawiec żółciejący (Caloplaca flavescens)

    Porost występujacy na skałach wapiennych, rzadziej na pomnikach, nagrobkach itp...

                                                                                             Hiszpania 2015. Mallorca

Soplówka bukowa (Hericium coralloides)

    Na ściętym pniu buka. To dopiero drugie , znalezione przeze mnie stanowisko tego grzyba na terenie Wysoczyzny elbląksiej.

Gatunęk objęty częściową ochroną gatunkową i ujęty na czerwonej liście grzybów se statusem V- narażony na wyginięcie
                                                                                                                                         Wysoczyzna Elbląska. Bażantarnia

kustrzebka zmienna (Peziza varia)

     Grzyb wielkości około 6 cm. Rósł na butwiejącym drewnie liściastym rozkładającym się w ściółce. Wewnętrzna strona grzyba często pofałdowana.

                                                                                                                                         Wysoczyzna elbląska. Bażantarnia

Uchówka skórzasta (Otidea alutacea)

    Młode owocniki są koloru brązowo beżowego. Z wiekiem zewnętrzna strona staje się bledsza i matowa. Grzyb rósł pod dębami i jesionem , na stanowisku wiosennym smardza zwyczajnego (Morchella esculenta)

                                                                                                         Wysoczyzna Elbląska. Jagodno

Ramaria flavosalmonicolor (koralówka)

   Grzyb rósł na czystym lesie bukowym. Wielkość około 13 cm.

                                                                                                                                                     Wysoczyzna Elbląska
Grzyb oznaczony pod mikroskopem

Lanzia luteovirescens

       Niewielki grzyb z rodziny Rutstroemiaceae (baziówkowate) o średnicy średniej 5mm. Większość jakie spotkałem miała około 2 mm , ale jeden (ten ze zdjecia) maił nawet 8 mm. Grzyb ten rośnie tylko na ogonkach opadłych liści klonu (acer). W tym przypadku był to klon zwyczajny.

                                                                                       Wysoczyzna Elbląska.  Jagodno

Clavaria acuta (Goździeniec)

    Typowy owocnik tego gatunku to niewielka 5 centymetrowa buławka dolną , nibytrzonową częścią częścią szaro przezroczystą. Górna biała część zajmuje do 2/3 wysokości. Nieraz może być powyginany lub rozgałęziony. Rośnie w koloniach , pojedynczo lub niewielkich grupach w wilgotnym lesie na żyznej glebie lub gnijących liściach. Grzyby te spotkałem w kilkudziesięcioowocnikowej koloni , a do fotografii wybrałem te o nietypowym kształcie.

Gatunek ujęty na czerwonej liście grzybów ze statusem R- rzadki

                                                                                                                                                        Wysoczyzna Elbląska. Bażantarnia

Goździeńczyki

    Obydwa goździeńczyki są bardzo zróżnicowane w budowie, choć ten pierwszy Goździeńczyk grzebieniasty bardziej. Typowy goździeńczyk grzebieniasty ma zakończenia grzebieniaste i jest biały za młodu, później szarzeje ,a z wiekiem z brązowiejącymi końcówkami. Goździeńczyk popielaty nie rozgałęzia się na końcach grzebieniaście, ma odcień szaro przydymiony i bardziej przypomina goździeńczyka pomarszczonego , choć ten drugi nie tworzy tak tak zwartych skupień.

Goździeńczyk grzebieniasty (Clavulina coralloides)

Goździeńczyk popielaty (Clavulina cinerea)

Mądziak malinowy (Mutinus ravenelii)

     To grzyb z rodziny sromotnikowatych , więc malinami nie pachnie . Jak wszystkie sromotniki swoim smrodem zwabia na siebie muchy. Schodzący owocnik i pełne jaja znalazłem u podstawy dorodnego świerka.

                                                                                                                                                   Wysoczyzna Elbląska. Rubno

Pakość poszarpana (Leptogium lichenoides)

      To już dzisiejsze znalezisko i porost porastający duży ,omszony  kamień leżący w korycie cieku wodnego wpadającego do koryta Kumieli. Podobny do tego gatunku Leptogium pulvinatum posiada spłaszczone wyrostki na krawędziach odcinków, a Leptogium lichenoides te wyrostki ma cylindryczne . Wyrostki mają około 0.5 mm, więc lupa była niezbędna.

                                                                                                                                            Wysoczyzna elbląska. Rzeka Kumiela

Dzieżka pomarańczowa (Aleuria aurantia)

     Grzyb rósł przy leśnym dukcie , na odsłoniętym , nasłonecznionym piaszczystym poboczu.

                                                                                                Wysoczyzna elbląska , Pagórki

Pakość galaretowata (Leptogium cyanescens)

     To bardzo rzadki porost w skali kraju.  Spotykany jest w potokach lub ich pobliżu  , na dużych kamieniach i pniach porośniętych mchami. Cała plecha może mieć około 5-10 cm, ale tworzy też skupiska. Listki są wydłużone i pofałdowane w miejscach gdzie odrywa się od podłoża. Pokryte są gęsto łuseczkowatymi izydiami. Spodnia strona jest jaśniejsza. Ten, znaleziony parę dni temu przeze mnie rósł na kamieniu porośniętym mchem, w ciemnym , głębokim wąwozie wyrytym przez rzekę Grabiankę.

Gatunek objęty w Polsce ochroną ścisłą i wpisany na czerwoną listę grzybów ze statusem V- narażony na wyginięcie
                                                                                                                                                Wysoczyzna elbląska. Rzeka Grabianka

Drobnoporek sproszkowany (Postia ptychogaster)

     Grzyb o włochatej powierzchni , za młodu biały, z wiekiem brązowieje. Spotkać go można na drzewie iglastym.

Gatunek umieszczony na czerwonej liście grzybów w kategorii grzybów rzadkich - R
                                                                                                                                                                                                  Wysoczyzna elbląska. Pagórki 

Gwiazdosz rudawy (Geastrum rufescens )

    Grzyb znaleziony w lesie ze starymi bukami, u podstawy pnia jednego ze ściętych drzew.

Gatunek objęty ścisłą ochroną i zamieszczony na czerwonej liście grzybów w kategorii grzybów krytycznie zagrożonych wyginięciem . Status E
                                                                                                                                                 Kretowiny

Hygrocybe conicoides

    Wilgotnice należą do grupy grzybów mocno nasyconych kolorami. Występują przeważnie w trawach lub w mchu. Wilgotnice te spotkałem na suchej , piaszczystej murawie w towarzystwie macierzanki piaskowej (Thymus serpyllum). W odróżnieniu od podobnej Hygrocybe conica jest od niej nieco mniejsza, ciemnieje z wiekiem tylko delikatnie i znajdowana jest na suchych pastwiskach.

                                                                                                                                                             Żabi Róg