Ryjkowcowaty spotykany od marca do czerwca. Żeruje na wielu roślinach zielnych. Bardzo podobny do Phyllobius pyri , który żeruje głównie na drzewach i krzewach i ma węższe przedplecze i ryjek.
Gatunek ten rozwija się na drzewach owocowych, głównie gruszach, ale i na dębach i bukach , żywiąc się liśćmi. Dorosłe osobniki można spotkać od marca do lipca.
Świerszcz polny, może dlatego , że nie skacze to mimo swoich pokaźnych rozmiarów , rzadko obserwowany. Śpiewają tylko samce, które przebywają blisko swoich nor.
Nocny motyl z rodziny zwójkowatych, choć można spotkać go latającego o świcie i przed zmierzchem . Lata od czerwca do sierpnia. Larwy żerują na liściach dębu, głogu i jeżyn .
Klecanka rdzaworożna zwana wcześniej klecanką pospolitą, posiada charakterystycznie ubarwione czułki , co odróżnia ją od innych klecanek. Pierwsze człony są czarno żółte, a pozostała ich część są czerwonawe z obu stron. Nadustek samicy jest jednolicie żółty.
Muchówka z rodziny bujankowatych (Bombyliidae). Jej pojaw ceniony jest przez leśników, bo zwiastuje wygaszenie gradacji niektórych szkodników drzew, takich jak brudnica mniszka . Larwy drogosza pasożytują między innymi na gąsienicach brudnicy mniszki i pożerają je.
Duża trawa , dorastająca do 170cm wysokości. Spotykana na wilgotnych glebach w różnych lasach. Najczęściej na porębach i zarastających ścieżkach leśnych w starych lasach.
Krępień górski to nieduża kózka , żerująca najczęściej na kwiatach roślin z rodziny baldaszkowatych. Poza rejonami górskimi , chrząszcza tego licznie spotyka się na północy kraju.
Sichrawa górska to chrząszcz z rodziny kózkowatych. Mimo nazwy , można spotkać ją w innych częściach kraju , w tym na północy częściej niż w centrum. Tu spotkana na zrębie w leśnej przecince.
Pszczolinka ta żeruje na kwiatach roślin baldaszkowatych. Posiada charakterystyczne jasnobrązowe włoski na tułowiu . Szeroka głowę, i wydłużone skrzydła.
Pluskwiak z rodziny tarczkownicowatych. Od bardzo podobnego Eurygaster maura różni się długością drugiego członu czułków , który jest prawie tej samej długości jak trzeci człon . Ważną cechą jest też cofinięta szczytowa część nadustka i bardziej kanciaste rogi zwane pronotum.