Mleczaj dębowo-grabowy (Lactarius circellatus)

 

   Grzyb mykoryzowy, występujący w pobliżu dębów bądź grabów. Tu rósł na skraju lasu z udziałem dęba. 

                                                      Wysoczyzna Elbląska. Jagodnik

               

Mleczaj omszony (Lactarius pubescens)

 

   Mleczaj o bardzo piekącym smaku. Rośnie pod brzozami i wierzbą , na zarastających piaskach. Mleczko słabo widoczne, białe.

                        Wysoczyzna Elbląska. Modrzewina

Mleczaj pręgowany (Lactarius zonarius)

 

    Rósł w zaroślach tarniny, w pobliżu topoli osiki.  Mleczaj pręgowany posiada bardzo krótki trzon i białawe , palące mleczko na jego przekroju. 

     Znajduje się na Czerwonej liście grzybów Polski. Ma status E – gatunek zagrożony wyginięciem.
                                            Wysoczyzna Elbląska. Góra Chrobrego

Mleczaj świerkowy (Lactarius deterrimus)

 

     Mleczaj świerkowy jak nazwa wskazuje rośnie tylko pod świerkami. Nie jest tak duży jak mleczaj rydz i ma bardziej pomarańczowy trzon bez jamek. Kapelusz niestrefowany lub tylko nieznacznie. Po pierwszych przymrozkach zielenieje.

                                              Wysoczyzna Elbląska. Las Bażantarnia

Mleczaj wełnianka (Lactarius torminosus)

 

   Mleczaj wełnianka rośnie na glebach gliniastych, często przy brzozach. Podwinięty brzeg kapelusza , gęsto pokryty jest włoskami, dlatego lokalnie zwany jest rydzem kosmatym , lub kudłatkiem. 

 
                                                                         Wysoczyzna Elbląska. Las Bażantarnia